مطالب جای گرفته در اثر پیش رو که به شکلی تطبیقی و تحلیلی به نگارش درآمده اند، مخاطب را به درک و شناختی از ارزش های دو هنر معماری و سینما و فصل مشترک های آن ها می رساند؛ مولف این اثر بر ویژگی های عینی و مفهومی فضا در این دو هنر تاکید می کند و تلاش دارد به منظور انطباق این هنرها از نظر تجربه فضا-زمانی، بیشتر در فیلم ها، معماری را دنبال کند. کتاب حاضر در 9 فصل مستقل، یک مقدمه و یک موخره به نگارش درآمده و طی این فصول ماهیت سینما و معماری را واکا می کاود، چگونگی ایجاد فضا و ارتباط ذهنی آن در دو هنر را بررسی می کند، به مطالعه وجوه مختلف زمان می پردازد، حرکت را به عنوان ابزار بیانی در ارائه زمان و فضا مورد توجه قرار می دهد و به بررسی حرکت درونی فیلم و چگونگی دریافت حرکت در معماری روی می آورد، نحوه دریافت ریتم در هنرهای سینما و معماری را بررسی می نماید و نقش ریتم در تداوم بصر و ریتم های فضایی و زمانی را مورد پردازش قرار می دهد، با مطالعه ساختارهای زمان و مکان از طریق بررسی عناصری هم چون تداوم، تضادمندی و هماهنگی، ویژگی های وحدت و تداوم را تحلیل می کند. نقش زمان و فضا را در روایت فیلمی و شیوه های روایت در سینما و فضای روایی در سینما مطالعه می کند و در نهایت نقش تماشاگر به عنوان محور بروز و ظهور این دو هنر را به بررسی می گذارد.